สุนัขของฉันไม่กินอาหาร - สาเหตุและเคล็ดลับ

เมื่อสุนัขไม่ยอมกินอาหาร เจ้าของหลายคนเริ่มกังวล

อาการเบื่ออาหารควรถูกจับตามองอย่างใกล้ชิด เพราะเป็นสัญญาณเตือนแรกของปัญหาสุขภาพ

ควรทำอย่างไรหากสุนัขไม่กินอาหาร

เจ้าของสุนัขบางคนอาจไม่เข้าใจว่ามีสุนัขที่ไม่กินอาหารอย่างเหมาะสม เพราะสุนัขของพวกเขามักกินทุกอย่างทันที แต่ไม่ช้าก็เร็ว สถานการณ์นี้ก็อาจเกิดขึ้นกับสุนัขทุกตัวได้ จู่ ๆ สุนัขก็กินอาหารน้อยลง หรือบางครั้งก็ไม่กินเลย จากนั้นเจ้าของก็จะเริ่มค้นหาสาเหตุ

  • อาหารเหมาะสมหรือไม่
  • สุนัขต้องการความหลากหลายมากขึ้นหรือเปล่า
  • กินอะไรที่ไม่ควรกินหรือไม่
  • ป่วยหรือเปล่า

บางครั้งสามารถระบุสาเหตุได้ค่อนข้างรวดเร็ว แต่บางกรณีก็จำเป็นต้องปรึกษาสัตวแพทย์

เมื่อลูกสุนัขหยุดกินอาหาร

ลูกสุนัขมีสองช่วงสำคัญในชีวิต ซึ่งอาจส่งผลให้กินอาหารน้อยลงหรือปฏิเสธอาหารโดยสิ้นเชิง

  • ช่วงเปลี่ยนฟัน เกิดขึ้นระหว่างอายุประมาณ 3-7 เดือน ฟันโยกและเหงือกมีเลือดออกอาจทำให้การกินอาหารรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย อาหารแห้งอาจทำให้ปัญหานี้แย่ลง การแช่อาหารให้พอนุ่มสามารถช่วยได้ โดยปกติปัญหาฟันในลูกสุนัขจะหายไปเอง แต่ในบางกรณีอาจต้องปรึกษาสัตวแพทย์
  • ช่วงวัยรุ่นของสุนัข คล้ายกับวัยรุ่นในมนุษย์ สุนัขจะเริ่มทดสอบขอบเขตของตนเองในช่วงอายุ 7-12 เดือน พวกมันอาจพยายามขึ้นมาเป็นจ่าฝูงของ ‘ฝูงในครอบครัว’ โดยเล่นเกมแสดงอำนาจ ไม่เว้นแม้แต่พฤติกรรมการกิน ด้วยการปฏิเสธอาหาร พวกมันจะได้รับความสนใจจากเจ้าของ และพยายามตัดสินใจเองว่าจะกินอะไรและเมื่อไหร่

ในสถานการณ์นี้ ความอดทนและความรักที่สม่ำเสมอจะช่วยได้ หากเจ้าของเปลี่ยนอาหารบ่อย ๆ เพื่อให้สุนัขพอใจ สุนัขอาจกลายเป็นสัตว์ที่เลือกกินมากขึ้น

พฤติกรรมเลือกกิน

หากสุนัขมีสุขภาพดีและกระฉับกระเฉง แต่ปฏิเสธอาหารหลังจากกินไปได้สักระยะ หมายความว่าอาหารมีรสชาติถูกปากตั้งแต่แรก แต่หากเจ้าของเปลี่ยนอาหารเพราะสุนัขไม่กิน สุนัขจะเรียนรู้ว่าพฤติกรรมนี้นำไปสู่ทางเลือกอาหารใหม่ และเริ่มควบคุมว่าควรกินอะไร เจ้าของต้องคอยหาอาหารยี่ห้อใหม่ ๆ อยู่ตลอด

วิธีป้องกันปัญหานี้คือ กำหนดเวลามื้ออาหารให้แน่นอน โดยให้สุนัขรอจนกว่าจะได้รับอนุญาตให้กิน หลังจากนั้นให้เวลาประมาณ 15 นาทีในการกินอาหาร ก่อนนำชามออกไป ห้ามให้ขนม หรืออาหารอื่น ๆ ระหว่างช่วงเวลาดังกล่าว สมาชิกในครอบครัวทุกคนต้องร่วมมือกัน และดูแลอย่าให้เศษอาหาร ‘ตก’ จากโต๊ะเด็ดขาด หากเจ้าของไม่สามารถรักษาความเป็นผู้นำฝูงได้ ปัญหาการกินอาจดำเนินไปตลอดชีวิตของสุนัข

นอกจากนี้ การกินอาหารอย่างสม่ำเสมอไม่ได้มีความสำคัญเพียงแค่ด้านการฝึกพฤติกรรมเท่านั้น แต่ยังจำเป็นอย่างยิ่งในกรณีที่สุนัขต้องพึ่งพายาด้วย

 

ความหลากหลายในชามอาหาร

โดยทั่วไปแล้ว การกินเป็นกระบวนการทางธรรมชาติและพื้นฐาน ไม่ควรให้ความสนใจมากเกินไปกับสุนัขในเรื่องนี้และไม่ควรให้รางวัลแก่พฤติกรรมการกินที่ยากของมันด้วยการชมเชยหรือการลูบหัวขณะกินอาหาร วิธีนี้จะช่วยหลีกเลี่ยงการฝึกให้สุนัขกินอาหารเฉพาะเมื่อเจ้าของอยู่ใกล้ หรือแม้แต่กินเฉพาะจากมือเจ้าของ

บ่อยครั้งที่ความต้องการความหลากหลายด้านอาหารของมนุษย์และนิสัยการกินของเราถูกนำไปใช้กับสุนัขโดยไม่ตั้งใจ อย่างไรก็ตาม สุนัขไม่จำเป็นต้องมีอาหารที่หลากหลายเหมือนมนุษย์ หากสุนัขไม่เคยได้รับอาหารที่แตกต่างกันมากเกินไป มันก็จะไม่เรียกร้องสิ่งนั้น หลายตัวกินอาหารแบบเดียวกันไปตลอดชีวิตและก็ยังมีความสุขกับมันอย่างมาก

สาเหตุของพฤติกรรมการกินที่ลดลง

หากสุนัขกินอาหารได้น้อยลงหรือไม่เป็นปกติ สาเหตุอาจเป็นได้ทั้งปัญหาเกี่ยวกับฟัน ช่วงวัยรุ่น หรือพฤติกรรมเลือกกิน นอกจากนี้ยังอาจเกิดจาก:

  • อาหารขาดความสดใหม่หรือคุณภาพต่ำ
  • ฮอร์โมนในสุนัขตัวเมียที่กำลังเป็นสัดหรือในตัวผู้ที่ได้รับกลิ่นตัวเมีย รวมถึงในตัวเมียที่มีภาวะตั้งท้องหลอก
  • อากาศร้อนจัดทำให้สุนัขบางตัวเลือกกินอาหารในช่วงเช้าหรือเย็นที่อากาศเย็นกว่า
  • ประสบการณ์ที่ไม่ดีเกี่ยวกับอาหาร เช่น เคยกินอาหารแล้วรู้สึกเจ็บปวดหรือตกใจจากเสียงดัง
  • สถานการณ์ที่ทำให้เครียดหรือเสียงที่ไม่คุ้นเคย เช่น เสียงพลุในวันปีใหม่
  • การเปลี่ยนแปลงในกิจวัตรประจำวัน เช่น สมาชิกใหม่ในครอบครัว การสูญเสียผู้ดูแล การย้ายบ้าน หรือการแข่งขันระหว่างสุนัข
  • ปริมาณอาหารที่ให้สูงเกินกว่าความต้องการของสุนัข หรือมีแหล่งอาหารอื่นที่ไม่รู้จัก เช่น เพื่อนบ้านที่ใจดีหรือสถานรับเลี้ยงที่ให้อาหารมาก

พฤติกรรมการกินที่ผิดปกติจากโรค

หากสุนัขมีอาการเบื่ออาหารร่วมกับอาเจียน ท้องเสีย ไข้ ท้องแข็งหรือบวม อ่อนแรง ซึม หรือปฏิเสธอาหารเป็นเวลานาน ควรพาสุนัขไปพบสัตวแพทย์เพื่อวินิจฉัยปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรง อาการเหล่านี้อาจเกิดจากโรคเกี่ยวกับอวัยวะต่าง ๆ สิ่งแปลกปลอมในปาก หรือปัญหาในช่องปากและฟัน เช่น คราบหินปูนและเหงือกอักเสบ

สุนัขสามารถอยู่รอดได้โดยไม่กินอาหารเป็นเวลาหนึ่งหรือสองวัน แต่ไม่ควรรอนานเกินไป เพราะสัตว์ที่ป่วยจะสูญเสียโปรตีนสำคัญในร่างกายเร็วขึ้น

หากสุนัขมีอาการคลื่นไส้หรืออาเจียนเนื่องจากเจ็บป่วย อาจทำให้สุนัขไม่ยอมกินอาหารที่ได้รับในช่วงนั้นอีกต่อไป เพราะสุนัขจะเชื่อมโยงความรู้สึกไม่สบายกับอาหารและหลีกเลี่ยงมัน การแก้ไขพฤติกรรมนี้เป็นเรื่องยาก ในกรณีที่เป็นโรคเรื้อรัง ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล หรืออยู่ระหว่างการบำบัดระยะยาว การเปลี่ยนไปใช้อาหารใหม่ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนอาจเป็นทางเลือกที่เหมาะสม

เทคนิคทำให้อาหารน่าสนใจขึ้น

บางครั้งสุนัขอาจดูเฉื่อยชา แต่ก็เป็นไปได้ว่าประสาทรับกลิ่นของพวกมันลดลงเนื่องจากอายุที่มากขึ้น คุณอาจปรับปรุงพฤติกรรมการกินได้ด้วยเทคนิคต่อไปนี้:

  • อุ่นอาหารเล็กน้อยหรือเติมน้ำอุ่นเพื่อเพิ่มกลิ่น
  • ทำให้อาหารแห้งน่ากินมากขึ้นด้วยการผสมกับอาหารเปียกของ PLATINUM
  • หากสุนัขชอบผลไม้หรือผัก คุณสามารถผสมลงในอาหารเล็กน้อยได้ (ต้องแน่ใจว่าไม่ใช่ทุกชนิดที่เหมาะกับสุนัข) คอตเทจชีสหรือควาร์กก็เป็นตัวเลือกเสริมอาหารหลักได้เช่นกัน
  • เพิ่มความน่าสนใจโดยให้สุนัขต้องออกแรงหรือใช้ความพยายามเพื่อให้ได้อาหาร เช่น ใช้ลูกบอลอาหาร เกมฝึกคิดหรือค้นหาอาหาร

การเลือกอาหารสุนัขที่ไม่เหมาะสม

หากสุนัขกินอาหารเพียงเท่าที่จำเป็นจริง ๆ อาจเป็นเพราะอาหารสุนัขก็ได้ ควรตรวจสอบข้อมูลทางโภชนาการอย่างรอบคอบ อย่าหลงเชื่อคำโฆษณาหรือภาพที่น่าดึงดูด แต่ควรมองหาข้อมูลที่ระบุไว้บนฉลากที่เปิดเผยรายละเอียดของส่วนผสมทั้งหมด เพื่อให้มั่นใจว่าอาหารที่เลือกเหมาะสมกับสุนัขของคุณ

 

  • โรคกระเพาะบิด

    โรคกระเพาะบิดเป็นโรคร้ายแรงและมักมีอาการรุนแรง หากไม่ได้รับการรักษา มักจะทำให้เสียชีวิตภายในระยะเวลาอันสั้นได้

    อ่านเพิ่มเติม 
  • ข้อมูลที่ระบุไว้บนฉลากอาหารสุนัข

    หากคุณต้องการซื้ออาหารคุณภาพสูงสำหรับสุนัข อย่าหลงเชื่อแค่ภาพสวยหรือโฆษณาที่น่าดึงดูด แต่ควรตรวจสอบรายละเอียดของส่วนผสมอย่างละเอียด

    อ่านเพิ่มเติม 
  • ดัชนีมวลกาย (BMI) ในสุนัข

    ตามผลการศึกษาจากสหรัฐอเมริกา พบว่าสุนัขประมาณหนึ่งในสามมีน้ำหนักเกินมาตรฐาน โรคอ้วนอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพอย่างร้ายแรง และไม่ใช่แค่ในมนุษย์เท่านั้น แต่รวมถึงสัตว์เลี้ยงของเราด้วย

    อ่านเพิ่มเติม 
  • ความต้องการแคลอรีของสุนัข

    ตารางน้ำหนักของสายพันธุ์สุนัขแต่ละชนิดเป็นเพียงแนวทางเท่านั้น ควรพิจารณาเป็นรายตัวว่าสุนัขของคุณมีน้ำหนักที่เหมาะสมหรือไม่

    อ่านเพิ่มเติม 
1 จาก 4